ನೀನಿರದ ಮನೆ ಮನಗಳಲಿ ಎಂದೂ ತೀರದ ವಿಷಾದ
ಉದಯ ಕಾಲದೊಳೆ ಮೊಳಗಿದೆ ಸಂಧ್ಯಾರಾಗ
ಬೆಳಕ ಸುರಿವ ಭಾಸ್ಕರನಿಗೇಕೋ ಬಡಿದಿದೆ ಗ್ರಹಣ
ಮುಂಜಾವಿಗೇ ಮುಸ್ಸಂಜೆ ಕವಿದ ಬದುಕಿದು ಮಸಣ
ಜೊತೆಯಾಗಿ ಕಳೆದ ಮಧುರ ಕ್ಷಣಗಳ ನರುಗಂಪು
ಇನ್ನು ಬರಿಯ ಸವಿ ನೆನಪು....
ನೀನೇ ಇರದೇ ನಿನ್ನ ನೆನಪು ನಿಜಕ್ಕೂ ಸವಿಯೇ.....?
ನಾನಂತೂ ಅರಿಯೇ...
ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಜೊತೆ ಸಾಗಿದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಎಣಿಸಿಲ್ಲ
ಎಣಿಕೆಗೂ ಸಿಗದಂತೆ ಕೈ ಜಾರಿ ಸರಿದೆಯಲ್ಲ?
ಸದಾ ಜೊತೆಗಿರುವೆನೆಂದು ನೀಡಿದ ವಚನ ಮರೆತೆಯೇಕೆ?
ಒಂದಿನಿತು ಸುಳಿವೀಯದೇ ಎದ್ದು ಹೊರಟೆಯೇಕೆ....?
ನಡುನೀರಿನಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿಸಿ ತೊರೆದೆಯೇಕೆ...?
ಸುಖ- ದುಃಖಗಳೆರಡೂ ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲವಂತೆ.....
ಈ ಸಮಯ ಸರಿದು ಹೋಗುವುದಂತೆ.......
ಅದೇನೋ ಸರಿಯೇ....
ಈ ಸಮಯ ಸರಿದು ಹೊಸಘಳಿಗೆ ಬರಬಹುದು....
ಆದರೆ......
ಆ ಘಳಿಗೆಯೊಂದಿಗೆ ನೀನು ಮರಳಿ ಬರುವೆಯೇನು...?
ಗೆಳೆಯಾ.....
ದಯಮಾಡಿ ನೀ ಒಮ್ಮೆ ಮರಳಲಾರೆಯೇನು.....?
******************
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ