ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡುವ ಮುನ್ನ ಒಂದಿಷ್ಟು ರಿವ್ಯೂ ಓದುವ ಹವ್ಯಾಸ ನನ್ನದು. ಅದರಲ್ಲೂ ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ರಿವ್ಯೂಗಳನ್ನೂ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಅಭಿರುಚಿಗೆ ತಕ್ಕಂತಹ, ನನ್ನ ವಿಮರ್ಶಾ ಶೈಲಿಗೆ ಹೊಂದುವ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ರಿವ್ಯೂಗಳನ್ನು ನಾನು ನೋಡುವುದು. ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯ ರಿವ್ಯೂ(ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶಾಖ ಅವರದ್ದು) ಮತ್ತು ದಿ ನ್ಯೂಸ್ ಮಿನಿಟ್ ರಿವ್ಯೂ ನಾನು ಅತೀ ಹೆಚ್ಚು ಫಾಲೋ ಮಾಡುವಂತಹವು. ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ರಿವ್ಯೂ ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ದಿ ನ್ಯೂಸ್ ಮಿನಿಟ್ ರಿವ್ಯೂ ನನ್ನ ಮುಂದಿನ ಏಕಮೇವ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿತ್ತು. TNM ರಿವ್ಯೂ ಓದಿ ಮುಗಿಸಿದಾಗ ಮನದಲ್ಲೆದ್ದ ಏಕಮೇವ ಪ್ರಶ್ನೆ ......'ಈ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಬೇಕೇ?' ಎಂಬುದು. ಏಕೆಂದರೆ Insensitive climax ಎಂಬ ನೇರಾನೇರ ಆರೋಪವಿತ್ತು ಈ ಸಿನಿಮಾ ಮೇಲೆ. ನಂತರ ಸುಮ್ಮನೆ ಇತರೆ ರಿವ್ಯೂಗಳನ್ನು ಕಂಡಾಗಲೂ ಒಂದೊಂದೆಡೆ ಒಂದೊಂದು ರೀತಿಯ ವಿಮರ್ಶೆ ಕಂಡು ತಲೆಕೆಟ್ಟದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ನೋಡುವುದೇ ಬೇಡವೇನೋ ಅನ್ನುವ ಭಾವನೆ ಕಾಡಿದರೂ ಆದರ್ಶ್ ಅವರೇ ಖುದ್ದಾಗಿ ತಮ್ಮ ಡ್ರೈವ್ ಲಿಂಕ್ ಮೂಲಕ ಸಿನಿಮಾ ಶೇರ್ ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದ ಒಂದು ಬಗೆಯ ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿ ಏನಾದರಾಗಲೀ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡೇ ಬಿಡೋಣ ಅನ್ನುವ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಾಯಿತು.
The Broken are Different ಅನ್ನುವ ಅಡಿಬರಹ ಹೊಂದಿದ್ದ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿ ಮುಗಿಸಿದ ನಂತರ ನನಗನಿಸಿದ್ದು 'ಸಿನಿಮಾ ಡೀಕೋಡಿಂಗ್ ಕೂಡಾ ಒಂದು ಕಲೆ ಮತ್ತು ಅದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಲಿಯುವುದಿಲ್ಲ' ಅಂತ. ಕಾರಣ ಆಗಲೇ ಆನ್ಲೈನ್ನಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿದ್ದ ಸಿನಿಮಾದ ರಿವ್ಯೂಗಳಿಗೂ ಹಾಗೂ ನಾನು ಒಬ್ಬ ವೀಕ್ಷಕಳಾಗಿ ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡ ರೀತಿಗೂ ಅಂತರವಿತ್ತು. ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ, ಗ್ರಹಿಕೆಗೆ ಭಿನ್ನ ನಿಜಕ್ಕೂ ಭಿನ್ನವಾಗಿಯೇ ದಕ್ಕಿತ್ತು. ಆದರ್ಶ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದಾಗ ನಾನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಸರಿಯಿದೆ ಅನ್ನಿಸಿತು ನನಗೆ. ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಇಡೀ ಸಿನಿಮಾವೇ ಸೂಚ್ಯವಾಗಿ ಅಮೂರ್ತ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿದ್ದ ಕಾರಣ ಇಡೀ ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ಓದುಗರೇ ಡೀಕೋಡ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿರುವುದು ಭಿನ್ನದ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯತೆ. ನನಗೆ ಈ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಅತಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿಸಿದ್ದೇ ಈ ಕಥಾತಂತ್ರ. ಆದರೆ ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ನಮ್ಮ ಮೀಡಿಯಾದ ಮಂದಿ ತಮ್ಮ ತಲೆಗೆ ತೋಚಿದ್ದೇ ಸತ್ಯ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿ, ಇಡೀ ಸಿನಿಮಾದ ಅರ್ಥವನ್ನೇ ಅನರ್ಥವಾಗಿಸಿ ತೀರ್ಪು ಬರೆದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದನ್ನು ಕಂಡಾಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಚ್ಚರಿಯೆನಿಸಿತ್ತು ನನಗೆ.
ಇಂದು ಭಾಲ್ಕಿಯವರ 'ಚುಪ್' ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿದಾಗ ತಟ್ಟನೆ ತಲೆಯೊಳಗೆ ಸುಳಿದದ್ದು ಅದೇ ಭಿನ್ನ ಸಿನಿಮಾದ ರಿವ್ಯೂಗಳು. ಆ ರಿವ್ಯೂಗಳನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆ ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ಕಾಯುವುದು ಕೊಲ್ಲುವುದು ಎರಡೂ ಈ ವಿಮರ್ಶಕರ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆಯಲ್ಲಪ್ಪಾ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ ನಾನು. ಅದನ್ನೇ ಇಷ್ಟು ದಿವಿನಾಗಿ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರಲ್ಲಪ್ಪಾ ಅನ್ನುವ ಭಾವದೊಂದಿಗೆ ನೋಡಿ ಮುಗಿಸಿದ ಸಿನಿಮಾ ಇದು. ಯೋಚನಾರ್ಹ ಸಂಗತಿಯೊಂದನ್ನು ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಗುರುದತ್ ಅವರಿಗೊಂದು ಔಟ್ ಆಫ್ ದಿ ವರ್ಲ್ಡ್ ಟ್ರಿಬ್ಯೂಟ್ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಣೆದಿರುವ ಈ ಸೈಕಲಾಜಿಕಲ್ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ ಸಿನಿಮಾದ ಜೀವಾಳ ದುಲ್ಕರ್ ಸಲ್ಮಾನ್. ಮುಗ್ದತೆ, ಸಿಟ್ಟು, ಸೆಡವು, ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮ, ತಣ್ಣನೆಯ ಕ್ರೌರ್ಯ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ದಾಟಿಸಬಲ್ಲ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವುಳ್ಳ ದುಲ್ಕರ್ ಹಾಗೂ ಬೆಳಗಿನ ಮಂದಾನಿಲದಂತೆ ಸುಳಿಯುವ ಶ್ರೇಯಾ ಇಬ್ಬರಿದ್ದೂ ಕೂಡಾ ಯಾಕೋ ಮೊದಮೊದಲಿನ ಹಿಡಿತ ಸಿನಿಮಾ ಅಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಕೈಜಾರಿರುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆ. ಆರಂಭದ ಲವಲವಿಕೆ, ಹಿಡಿತ ಕೊನೆಕೊನೆಗೆ ಜಾಳಾಗುತ್ತಾ ಸಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಎಲ್ಲೋ ಸಿನಿಮಾದ ಒಟ್ಟಾರೆ ಪರಿಣಾಮ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರುವುದು ನಿಜವಾದರೂ ಸಿನಿಮಾದ ಒಟ್ಟು ಥೀಮ್ ಮನಮುಟ್ಟುವಂತಿದೆ. ಗುರುದತ್ ಅವರ ಪ್ಯಾಸಾ, ಕಾಗಜ್ ಕೇ ಫೂಲ್ ಸಿನಿಮಾಗಳ ಉಪಮೆ, ರೂಪಕಗಳು, ಹಮ್ಮಿಂಗ್ ಗಳು ಸೋನೇ ಪೆ ಸುಹಾಗಾ. ಹಾಗೇ ಸಣ್ಣ ಪಾತ್ರವಾದರೂ ಹಿರಿಯ ನಟಿ ಶರಣ್ಯಾ ಪೊನ್ವಣ್ಣನ್ ತಮ್ಮ ಲವಲವಿಕೆಯ ಚೈತನ್ಯದಿಂದ ಮನಸೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಫಿಲ್ಮ್ ಕ್ರಿಟಿಕ್'ಗಳು ಅವಶ್ಯವಾಗಿ ನೋಡಲೇಬೇಕಾದ ಸಿನಿಮಾ ಇದು ಅನ್ನುವುದು ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯ.
